Spreken en anderstalige nieuwkomers: (hoe) kan dat samengaan?

Hierbij de link naar het artikel:

fons_2_1_vandommele.pdf (tijdschriftfons.be)

Als ik mezelf zou voorstellen in de klas zie ik dat op 2 manieren: als leerkracht handel/economie of als leerkracht Nederlands in een OKAN- en/of NT2-omgeving. Dit artikel dat ik vond via Fons sluit dan ook helemaal aan bij mijn interessegebied.

Spreken leer je niet door te lezen of te schrijven. Het artikel spreekt over authentiek spreken. Ze verklaren het begrip als een échte conversatie aangaan. Niet gewoon als leerkracht een vraag stellen waarop er maar één antwoord mogelijk is. Nee, écht een situatie waarin de taal gebruikt moet worden. Hierin kruipt veel tijd maar aangezien de leerlingen wel vaak moeten antwoorden of bijvoorbeeld presentaties moeten geven is het wel nuttig om dit onder de loep te nemen.

Van spreken leer je na te denken. Misschien een rare manier van denken, maar stel dat je als nieuwkomer een foutief woord zegt. Geef toe, leerlingen kunnen hun eigen gezichtsuitdrukkingen niet de baas. Dus als je gefronste wenkbrauwen ziet bij je collega-studenten begin je na te denken over de juistheid van het woord of de zinsconstructie die je net gebruikt hebt.

Het artikel geeft 4 verschillende werkvormen weer om spreken te verbeteren:

1. Spreken tegen de leerkracht

2. Spreken tegen andere kinderen

3. Spreken voor een groep(je)

4. Spreken buiten de klas

Het hoofddoel bij deze oefeningen is eigenlijk om feedback te krijgen in een veilige omgeving en zo het spreken te verbeteren.

De tips die worden gegeven per puntje zijn enorm bruikbaar. Zo vind ik het een heel fijn idee om de leerlingen een fotostripverhaal te laten maken. Ze denken na over het verhaal en geven elkaar instructies terwijl ze eigenlijk een leuke activiteit uitoefenen.

Zeker iets om mee te nemen naar toekomstige lessen!