Reflectie

De opdracht is duidelijk, maak een balans op waar je terugblikt op je reality check, reflecteer op de stappen die je hebt gezet, en geef aan hoe je in de toekomst nog wil groeien in je culturele ontwikkeling. Ik moest even gaan spieken maar ik heb mijn reality check (WES 3) geschreven in april 2022. We zijn dus bijna 2 jaar verder in mijn cultuurpadontdekking (ik heb dat woord net even uitgevonden). Wie mij kent weet dat mijn hart op mijn tong ligt en dat ik mijn mening niet ga verbloemen om anderen te pleasen of om goede punten te krijgen. Hierbij dus mijn terugblik.

Boeken lezen

Haat ik het nog steeds? Heb ik eigenlijk ooit écht haat gehad tegenover boeken lezen? Hmm, moeilijke vraag die ik mezelf hier stel. Ik ben de voorbije jaren wel in enkele boeken gestart en wonder boven wonder heb ik ook enkele boeken kunnen uitlezen. De boeken die ik effectief heb gelezen zijn boeken over zelfontwikkeling of boeken die me raken in mijn passie. Voor WES 2 en WES 4 mag je een boek naar keuze bespreken en ik vind dit echt top! Voor WES 2 heb ik gekozen voor een Engels boek (er staat nergens dat dit niet mocht ook als is het voor het vak Nederlands). Het is echt een boek met een verhaal, geen realiteit. Voor WES 4 kies ik voor een boek over het leven van een wetsdokter. Ik vind het niet erg om een boek te lezen dat ik zélf wil lezen. Echter vind ik het niet fijn om te moeten lezen (zoals de jeugdboeken). Ik vind het een saai tijdverdrijf en wat brengt een boek mij eigenlijk? Lezen is geen ontspanning als het opgedragen wordt en ik heb het moeilijk om me te verliezen in een verhaal waarbij je de woorden van de schrijver vrij mag interpreteren. Geef mij maar realiteit en waargebeurd met veel details en liefst ook nog met prentjes of bewegende beelden zoals een film (jawel, nog steeds een filmliefhebber).

Voorstellingen

Ondertussen heb ik wel enkele fijne voorstellingen mogen bijwonen. Zowel theaterstukken als musicals, als lezingen,... Het meeste van deze voorstellingen moest ik alleen bijwonen want mijn vriendinnen vinden zulke stukken niet meteen het geld waard voor een avondje uit. Ik kies wel bewust de voorstellingen uit die mijn interesse aanspreken. Ik zal niet gauw iets reserveren wat me totaal niet interesseert. Het stuk dat me het meeste is bijgebleven was het stuk van Sien Eggers en Frank Focketyn dat ik in WES 3 heb besproken. Dit was zó sterk!

Culturele bezoekjes

Ik heb nog steeds geen musea bezocht in de voorbije 2 jaar. Maar ik ben wel vaak op vakantie geweest zoals naar Krakow waar ik Auschwitz heb bezocht, naar Marokko waar ik enorm veel cultuur heb opgesnoven in de vorm van klederdracht, religieuze gewoontes, de Marokkaanse keuken,... ik ben ook naar Split (Kroatië) geweest waar me de geschiedenis van de stad werd verteld,... In elke stad waar ik ga probeer ik steeds een stadstour te boeken (meestal met Free Tour Guide). Op die manier leer je nieuwe mensen kennen en krijg je een beknopte geschiedenis van de stad waar je verblijft. Dit soort van culturele bezoekjes zal dit jaar opnieuw aan bod komen, daar ben ik zeker van!

Groeien

Hoe wil ik nog groeien in mijn culturele ontwikkeling? Ik zei dit al in mijn reality check, maar ik weet heel goed wat ik leuk vind en wat niet en daarop stem ik ook mijn activiteiten af. Ik lees een boek dat me interesseert, ik ga naar voorstellingen die mijn interesse wekken (of waarbij ik plat lig van het lachen) en ik stap met veel plezier op een vliegtuig op zoek naar nieuwe culturen.

Eén van mijn werkpunten is ongetwijfeld het lezen. Maar wil ik dat ook écht verbeteren? Als ik het mag combineren met een zonnetje van 25° en een strand maak ik graag plaats in mijn handbagage voor een boek.

Gij zijt het - Jozefien Mombaerts & Johan Heldenbergh

Gij zijt het van Jozefien Mombaerts en Johan Heldenbergh in 4 woorden: Ik snap(te) het niet.

Als je niet veel zin hebt om te lezen, is dit het artikel voor jou! Oprecht, ik heb de clue gemist dus wat kan ik erover schrijven?

Toen we de zaal binnenkwamen kregen we een mooie brochure. In die brochure stonden persoonlijke vragen. Als 2 personen deze vragen aan elkaar zouden stellen en dan 4 minuten onafgebroken in elkaars ogen zouden kijken, zouden ze verliefd worden op elkaar.

Ging het verhaal daarover? Ik weet het niet. Ter info, ik ben nu aan het lachen omdat ik écht niet weet waarover ik nu aan het schrijven ben.

Het stuk was een dialoog tussen 2 mensen. Wat ik ervan gezien of begrepen heb is dat het een koppel was dat een rollenspel ging doen. Ze kozen een andere naam, andere sociale statussen,... en gingen in dialoog met elkaar. De twee spraken over het dagelijkse leven en ook over gevoelens.

Blijkt dat ze hun gevoelens wél durven uitspreken als ze in een rolletje zitten. Maar zijn dat hun eigen gevoelens of de gevoelens van het personage dat ze spelen? Het is al erg genoeg dat je naar een toneel gaat kijken en dat er personages zijn, maar dat die personages dan nog eens een personage spelen, snap je mijn verwarring?

Het toneelstuk was onderverdeeld in delen: eerlijkheid, genegenheid, gezelligheid en dat veranderde gewoon het onderwerp van de dialoog. Uiteindelijk weet ik nog niks over de personages want ze speelden een rolletje, of net niet? En waarom was er ineens die trampoline?

Ik snap de link met de brochure en het toneelstuk nog steeds niet. En van het stuk heb ik de rode draad ook nog niet gevonden. Jammer, maar we waren toch een avondje uit.

Lezen op muziek: bevorderend of niet?

Voor het artikel uit het vaktijdschrift koos ik voor OnderWijsTijd die een artikel over lezen op muziek had gepubliceerd. Aanvankelijk dacht ik dat het ging over lezen op liedjes van Justin Bieber en Taylor Swift maar dat bleek achteraf niet het geval te zijn.

Lezen op muziek is eigenlijk in mijn interpretatie "een verhaal dat verteld wordt met achtergrondgeluid". Als je het artikel hieronder hebt gelezen, blijken er meerdere vormen te zijn van lezen zoals begrijpend lezen, stillezen,...

In het artikel wordt gesproken over de concentratie en misschien ook wel de interesse van de leerlingen bij het lezen op muziek. Op zich vind ik dat goede uitgangspunten om te testen of het lezen op muziek bevorderend is of niet. Een belangrijk punt daarbij is ook de tijdsaanduiding. Zijn leerlingen even gemotiveerd om te lezen op muziek tijdens het eerste lesuur op maandagochtend dan het laatste lesuur op vrijdagnamiddag? Dat is ook iets dat ze weergeven in het artikel.

Leerlingen gaven zelf aan dat ze het leuker vonden om te lezen op muziek. Op die manier werden ze meer in het verhaal gezogen. Soms was het wel wat eng voor sommigen omdat de muziek net het gevoel versterkte. Maar de meeste leerlingen keken uit om aan het volgende hoofdstuk van het boek te beginnen. Sommige leerlingen gaven zelfs aan dat ze het jammer vonden om daarna zelf verder te moeten lezen.

Ik geloof dat lezen op muziek heel fijn kan zijn voor de leerlingen. In het tijdschrift staat ook dat dit een optie kan zijn voor leerlingen die lezen nog moeilijk vinden. Ik stel me wel de vraag of de leerlingen zelf nog meelezen als er verteld wordt. Sommige leerlingen staren dan wel uit het raam, maar je kan ook gewoon kijken in je boek en wachten tot je de pagina's van de andere leerlingen hoort omslaan.

In ieder geval is het wel iets leuk om te testen in de klas en om zo te proberen om de leesgierigheid van onze leerlingen te versterken.