Spreken en anderstalige nieuwkomers: (hoe) kan dat samengaan?

Hierbij de link naar het artikel:

fons_2_1_vandommele.pdf (tijdschriftfons.be)

Als ik mezelf zou voorstellen in de klas zie ik dat op 2 manieren: als leerkracht handel/economie of als leerkracht Nederlands in een OKAN- en/of NT2-omgeving. Dit artikel dat ik vond via Fons sluit dan ook helemaal aan bij mijn interessegebied.

Spreken leer je niet door te lezen of te schrijven. Het artikel spreekt over authentiek spreken. Ze verklaren het begrip als een échte conversatie aangaan. Niet gewoon als leerkracht een vraag stellen waarop er maar één antwoord mogelijk is. Nee, écht een situatie waarin de taal gebruikt moet worden. Hierin kruipt veel tijd maar aangezien de leerlingen wel vaak moeten antwoorden of bijvoorbeeld presentaties moeten geven is het wel nuttig om dit onder de loep te nemen.

Van spreken leer je na te denken. Misschien een rare manier van denken, maar stel dat je als nieuwkomer een foutief woord zegt. Geef toe, leerlingen kunnen hun eigen gezichtsuitdrukkingen niet de baas. Dus als je gefronste wenkbrauwen ziet bij je collega-studenten begin je na te denken over de juistheid van het woord of de zinsconstructie die je net gebruikt hebt.

Het artikel geeft 4 verschillende werkvormen weer om spreken te verbeteren:

1. Spreken tegen de leerkracht

2. Spreken tegen andere kinderen

3. Spreken voor een groep(je)

4. Spreken buiten de klas

Het hoofddoel bij deze oefeningen is eigenlijk om feedback te krijgen in een veilige omgeving en zo het spreken te verbeteren.

De tips die worden gegeven per puntje zijn enorm bruikbaar. Zo vind ik het een heel fijn idee om de leerlingen een fotostripverhaal te laten maken. Ze denken na over het verhaal en geven elkaar instructies terwijl ze eigenlijk een leuke activiteit uitoefenen.

Zeker iets om mee te nemen naar toekomstige lessen!

Het gezicht van het kwaad - Wim Van de Voorde

Als iemand me zou vragen wie mijn grote idool is dan kan ik niet één naam noemen, maar Wim Van de Voorde is zeker een kanshebber! Misschien klinkt deze naam jullie niet zo bekend, wellicht omdat Wim Van de Voorde geen schrijver is maar een wetsdokter.

Ik heb het al meerdere malen met mijn vriendinnen besproken "wat is jouw droomberoep als je geen rekening moet houden met je eigen intelligentie noch met de financiële kant"? Bij mij is dat antwoord sinds ik ongeveer 23 jaar ben onveranderd: wetsdokter! Ik ben er mezelf van bewust dat dit niet zo'n "hygiënisch" of "aantrekkelijk" beroep is en dat je ook kleine kinderen op je tafel krijgt. Maar toch spreekt het beroep van wetsdokter mij zó aan! De stem van het slachtoffer laten spreken voor de laatste keer en de nabestaanden een antwoord kunnen geven op hun vragen.

Enkele jaren geleden kocht ik het boek "Forensische geneeskunde" aan. Een écht leerboek voor studenten wetsdokter. Wim Van de Voorde is namelijk professor aan de Universiteit Leuven en gebruikt dit boek voor zijn lessen. Een iets milder boek - zonder foto's - zal ik vandaag bespreken.

Ga ik jullie kunnen overtuigen om dit boek te lezen? Waarschijnlijk niet. Eén ding is zeker, het is niet hét boek bij uitstek als je rustig wil wegkwijnen in je zetel op een zonnige zondagmiddag. Het is volle concentratie om cluedo in zijn mildste vorm te beleven.

Het gezicht van het kwaad is een boek geschreven door Wim Van de Voorde. Hij heeft doorheen zijn carrière een duizendtal lijkschouwingen uitgevoerd op verschillende plaatsen delict. Hij heeft "het kwaad" van dichtbij gezien.

Doorheen het boek neemt hij je mee in zijn voorbije loopbaan. In het onderzoek maakt hij een onderscheid tussen enkele zaken: de plaats delict, het eigenlijke onderzoek, de wedersamenstelling, het samenwerken met justitie en hij spendeert meerdere hoofdstukken aan de verschillende motieven van de daders.

Wim Van de Voorde vertelt over de puzzel van het hele verhaal. Hij moet door middel van zijn expertise de puzzel proberen te vormen. Soms gaat dit zelfs over het eerste stukje dat gelegd moet worden om de verdere stukken te kunnen leggen.

Hoewel dit boek meer in detail treedt, deed het me toch denken aan het boek van Jef Vermassen - strafpleiter - met "Moordenaars en hun motieven". Beide heren geven mee dat de meeste moorden geen professionele moorden zijn. Wat drijft iemand om iets te doen? En in dit geval, wat zegt het lichaam over de daad die gebeurd is?

Van de Voorde heeft dit boek enorm boeiend geschreven. Uiteraard komen er veel verhalen voor uit zijn eigen praktijk waardoor je elke letter als waarheid gelooft. Ik zou dit boek oprecht aan iedereen aanraden maar ben me ervan bewust dat dit boek geen allemansvriend zal worden.

Henna op je huid - Dirk Bracke

Twee weken geleden ging ik naar de bibliotheek in Herentals voor mijn zoektocht naar een jeugdboek om te bespreken in WES4. Wat was belangrijk? Iets dat makkelijk leest en weinig bladzijden telt. Aangezien we richting examens gaan moet dat de focus zijn in tegenstelling tot een jeugdboek waardoor ik moet ploeteren.

Eenmaal in de bibliotheek zag ik verschillende thema's en leeftijdsgroepen dus heb ik via de computers gezocht naar 2 zaken: Congo en Marokko (mijn 2 favoriete cultuuruitstapjes ;)). Via deze zoekactie kwam ik terecht bij het boek "Henna op je huid" van Dirk Bracke. De korte samenvatting trok me meteen aan dus het boek ging mee naar huis.

Yasmina is een Marokkaans meisje dat opgroeit in een traditioneel gezin in België. Haar vader hecht veel belang aan tradities binnen de islamitische godsdienst en verwacht ook van Yasmina dat ze deze hoog in het vaandel draagt. Yasmina voelt zich voor blok gezet omdat ze moete kiezen voor haar vrijheid of voor de loyaliteit aan haar familie.

Yasmina krijgt op school te maken met vooroordelen en zelfs racisme vanwege haar Marokkaanse afkomst. Daardoor voelt ze zich vaak onbegrepen zowel door haar vrienden als door haar familie. De eenzaamheid speelt haar ook parten.

Op een dag leert Yasmina Ruben kennen, een Belgische jongen van haar school. Ze worden verliefd op elkaar maar de relatie moet geheim blijven. Een niet-Marokkaanse jongen past natuurlijk niet bij Yasmina volgens haar vader.

Yasmina ontwikkelt een groeiend verlangen naar zelfstandigheid. Ze probeert haar eigen weg te vinden en gaat zelfs tegen de strenge regels van haar ouders in. Als een soort van rebellering begint ze haar haren te verven met henna. Dat zou symbool staan voor haar verlangen naar vrijheid, buiten alle tradities om.

De relatie tussen Yasmina en Ruben komt aan de oren van Yasmina's vader. Haar vader is woedend en verbiedt haar om nog langer contact te hebben met Ruben. Yasmina haar hart is gebroken. Ze zal moeten kiezen tussen haar vrijheid en de liefde van Ruben, of de loyaliteit aan haar familie en de tradities binnen haar geloof die zo belangrijk zijn voor haar vader.

Het einde van het verhaal ga ik uiteraard niet vertellen, dat zou een beetje zonde zijn. Wat ik wel kan zeggen is dat het verhaal enorm meeslepend is, je wil de bladzijde zo snel mogelijk omdraaien om weer het volgende deel te lezen.

Het verhaal is heel actueel: een jonge vrouw die haar identiteit wil vinden in een wereld die haar probeert in een hokje te duwen op basis van haar afkomst en tradities. In de wereld van vandaag legt onze samenleving enorm veel verwachtingen op. Het is niet abnormaal om in een hokje geduwd te worden. Maar toch geeft het boek je motivatie om te vechten voor je eigen verlangens en dromen.