Barbie, the movie

Yes, I really did that. Don't judge please.

Vanaf 18 juli was Barbie te bewonderen op het grote scherm voor iedereen. Enthousiast zoals ik was, kon ik deze film niet aan mij laten voorbij gaan. Gezien niemand interesse had om naar de film te gaan tijdens deze regenachtige zomeravond, besloot ik alleen te gaan. Jawel, new superpower unlocked! Of ik uit de toon viel aangezien iedereen een roze outfit droeg en ik niet? Misschien een beetje...

Ohja, en voor ik het vergeet... er is een kleine spoiler alert!

De film startte veelbelovend. Enkele kleine meisjes die met poppen speelden maar die deze al snel inruilden voor een Barbie. Barbie was niet zomaar een pop. Barbie was alles wat ze wou zijn, of wat jij wou dat ze was. Barbie was een dierenarts, een dokter, een wetenschapper, een surfer, een ruimtevaardster,... Kortom, Barbie kon alles zijn.

Alles leek perfect te gaan in "Barbieland" tot op een dag Barbie zich niet zo goed in haar vel voelt. Ze is een beetje somber en om de één of de andere reden heeft ze platvoeten gekregen. Daarom gaat ze raad vragen aan "Weird Barbie" wiens haren werden afgeknipt door een kindje. Weird Barbie zei dat er een vloek was gebruikt in de mensenwereld en dat Barbie de persoon die met haar speelde en die de vloek had uitgesproken, opnieuw gelukkig moest maken.

Barbie dacht er eventjes over na, maar besloot toch naar de mensenwereld te reizen in haar roze autootje. Onderweg merkt Barbie op dat Ken - die enorm verliefd is op Barbie - is meegeglipt in haar auto. Ze gaan beiden naar de mensenwereld. Eenmaal aangekomen lijkt de mensenwereld niet op hetgeen Barbie zich had voorgesteld. De mensenwereld wordt gedomineerd door mannen?!

Barbie kreeg enkele visioenen van het meisje dat de vloek over haar had uitgesproken. Ze gaat naar haar op zoek terwijl Ken zich in de mannenwereld verdiept. Barbie vindt het meisje op school. Echter is het meisje eerder haatdragend tegenover Barbie en is ze kwaad dat Barbie een schoonheidsideaal is waar niet van afgeweken wordt.

Ondertussen doet zich nog een ander verhaal voor. De managers bij Mattel zijn te weten gekomen dat Barbie zich in de mensenwereld bevindt en zij moeten Barbie zo snel mogelijk vinden en terug in "haar doos" krijgen.

Na de aanvaring met het meisje op school, neemt Mattel Barbie mee in hun auto. Barbie krijgt het benauwd als ze bijna terug in de doos gestopt wordt en vlucht in één van de kantoren van Mattel. Daar ontmoet ze een ouder vrouwtje met wijze raad. Eénmaal gevlucht uit de kantoren, staat de mama die met Barbie speelde en de vloek had uitgeroepen buiten te wachten op Barbie. Barbie nodigde hen uit naar Barbieland, en zo gingen ze met 3 terug naar Barbieland.

Maar wat met Ken? Ken was ondertussen al terug naar Barbieland gegaan en vond dat ook in Barbieland de man moest domineren. Hij heeft Barbie's droomhuis omgetoverd tot "Mojo dojo casa" in "Kendomland", alsof de hoeveelheid drama nog niet genoeg was...

Ik denk dat ik nu beter het verhaal wat korter maak, want het uitschrijven van deze hele film lijkt alsof ik de rode draad bijna zelf kwijt ben. Dus, we gaan nog even kort (I promise) verder.

.Eenmaal aangekomen in "Kendomland" - het vroegere "Barbieland" dus... - bedenkt Barbie een plan om haar land terug te veroveren. Het is niet zo makkelijk aangezien alle Barbies zijn gemanipuleerd door alle Kens. Op een sluwe manier verovert Barbie toch haar land terug. Dit doet ze door het hart van Ken te veroveren en daarna ook te breken.

Op het einde staat ineens ook de hele crew van Mattel in Barbieland en daarnaast ook een oud vrouwtje. Zij was het oude vrouwtje waarmee Barbie had gesproken in één van de kantoren van Mattel. Bleek dat ze Ruth Handler van Mattel was, de persoon die Barbie heeft uitgevonden. Barbie vertelde aan Ruth dat ze misschien toch in de mensenwereld wou leven, en Ruth vertelde haar dat ze alles kon zijn of doen wat ze zelf maar wou.

We krijgen op het einde nog een flash forward waarbij Barbie in de mensenwereld woont en in een SUV rijdt. Ze gaat een gebouw binnen en zegt "ik heb een afspraak met de gynaecoloog".

Ik denk dat deze gezichtsuitdrukking van Barbie mijn gevoel over de hele film beschrijft. Ik zit oprecht met zo veel vragen!

- Is Barbie zwanger (en van wie?!), gaat ze werken, is het omdat ze kan zijn wie ze wil?

- Wie is nu de baas in Barbieland?

- Waarom kan stereotype Barbie naar de mensenwereld gaan?

- Waar haalt Barbie het geld om een SUV te kopen?

Barbie hoort nu eenmaal bij mijn jeugd gezien ik een hele collectie had. Echter sluit deze film daar amper of niet bij aan en vind ik het allemaal een beetje vergezocht. Verhalen die door elkaar lopen en die ook best wel moeilijk te volgen zijn. Er waren best veel jongere meisjes in de zaal met hun moeders. Ken die Barbieland overneemt omdat mannen in de echte wereld dominant zijn? Waar halen ze het om zoiets in een film voor jong en oud te steken?

Het is duidelijk dat ik gemengde gevoelens heb na het bekijken van de film. Ik weet eigenlijk ook niet wat mijn algehele beleving van de film was, maar ik weet wel dat ze de scenarioschrijver beter een zwaardere recruteringsprocedure hadden moeten laten doorlopen.

WES 2 - Vergeet Barbara

Wie naar het programma "De Verhulstjes" kijkt zal weten dat Gert Verhulst meedoet in een nieuwe musical genaamd "Vergeet Barbara". De beelden die op tv werden getoond maakten mij nieuwsgierig. Het was een musical met muziek van Will Tura, ook al ben niet zijn grootste fan, ik was nieuwsgierig. En daarnaast had ik nog nooit - ik herhaal, nog nooit - een musical gezien.

Spoiler alert: ik vertel wat er gaat gebeuren en ook hoe de musical eindigt.

De musical begon met een kleine introductie wie we zouden te zien krijgen, wie de leden van het gezin waren, en waar het verhaal zich afspeelde. Het verhaal zou gaan over een gezin met 3 kinderen, 3 jongens. De vader was de uitbater van café De Sportvriend. Op een dag zag één van de zonen hoe zijn moeder kuste met een Amerikaan. Daarna heeft hij zijn moeder niet meer gezien...

De vader hield café De Sportvriend open. De eerste zoon was een zanger, hij zong in een band. De tweede zoon zou professioneel wielrenner worden. De derde zoon hielp zijn vader met het café, hij miste zijn mama heel erg.

Op een dag botst de jongste zoon tegen een meisje dat hij nog nooit had gezien. Barbara was haar naam. Hij was op slag verliefd! Hij had haar telefoonnummer niet durven vragen, maar hij geloofde dat het lot hen ging samenbrengen, en hoe... Barbara was op zoek naar haar vader en toevallig had haar moeder ooit verteld dat haar vader uitbater was van café De Sportvriend (gelieve hier een link te leggen).

Barbara ging op zoek naar haar vader, hij kon het haast niet geloven dat hij nog een dochter had. Haar vader besloot dat Barbara maar bij hem moest komen inwonen. Heel vreemd, aangezien zij volgens haar jongste broer de liefde van zijn leven was.

Het leven ging verder. Muziek, wielrennen, en het café. Barbara hielp vaak in het café, meestal met poetsen. Op een dag vond ze samen met haar jongste broer een briefje achter de jukebox. Het was een briefje van haar moeder aan haar vader, geschreven op de dag dat ze vertrok.

Het was feest in de stad: een kermis en een wielerwedstrijd. Je hoeft geen genie te zijn om te voorspellen dat de middelste zoon de wedstrijd won. Daarna was er ook een optreden op de markt dat zou worden uitgezonden op nationale tv. Wie denk je dat hier toevallig optrad? Juist ja, de oudste zoon. Daarna nam de jongste zoon het woord, hij vertelde en plein publique over het briefje van zijn moeder, ze wou zijn vader helemaal niet verlaten. Wonder bij wonder kwam de familie weer bij elkaar. Buiten Barbara gerekend, want die was uiteindelijk toch niet gerelateerd.

Ik moet het toegeven, mijn eerste ervaring met musical was positief. Komt het door de bekende namen op het podium, door de verhaallijn of is er nog een externe factor waar ik rekening mee hou, ik weet het niet.

Al vond ik het wel moeilijk om de link te leggen naar Will Tura. Ik dacht namelijk dat het verhaal een soort verfilming was van zijn leven, met gebruik van zijn muziek. Maar ik denk gewoon dat het een verzonnen verhaal was, met bijpassende muziek van Will Tura. Misschien zie ik wel iets over het hoofd, of zou ik eens beter moeten researchen. Maar het staat vast dat ik blij verrast was met deze verrijking van mijn cultuurportfolio.

Can you feel the love tonight

Aangezien ik het concert van Beyoncé als cultuurevenement beschouw, is ook dit eentje die niet in mijn cultuurportfolio mag ontbreken. Er gaat zelfs een kleine histoire aan vooraf...

Op 4 december 2019 zat ik vol zenuwen voor mijn computer. De ticketverkoop van de Farewell Yellow Brick Road Tour van Sir Elton John ging van start. Na meerdere malen op de knop "vernieuwen" had gedrukt om de beste plaatsen te bemachtigen, had ik mijn tickets in handen. Dinsdag 8 september 2020 stond het concert gepland, ik keek er zó enorm naar uit!

Zoals iedereen wel weet stond in 2020 onze "vriend" corona om de hoek, met als gevolg concert uitgesteld naar 16 oktober 2021. Exact een maand vooraf kreeg ik opnieuw een mail "Het concert van Elton John in Sportpaleis Antwerpen wordt verplaatst naar zaterdag 27 mei 2023". Bijna 4 jaar na aankoop van mijn tickets zou het concert doorgaan, en het leukste van al: de vriendin die mee zou gaan ging die datum net op vakantie.

Ten einde raad en een hoofd vol twijfels. Zou ik alleen gaan? Zou ik mijn kaartjes verkopen? Zou ik één kaartje verkopen of beide? Uiteindelijk besloot ik de kaartjes waarvoor ik zo mijn best had gedaan op Ticketswap te zetten. Enkele seconden later kreeg ik een bericht "Uw tickets zijn in 49 seconden verkocht". Als je niet weet hoe "instant regret" voelt, ik kan je verzekeren, this was it!

Het gevoel van spijt liet me niet los, daarom besloot ik om opnieuw een kaartje te kopen, alleen voor mezelf dan. De plaats was misschien niet zo goed als die van mijn eerste tickets, maar ik had wel een kaartje! Uiteindelijk was er nog wel een vriendin die ook alleen zou gaan, dus besloten we samen te rijden.

De show startte om 20u00 stipt. Elton John ging aan zijn piano zitten en de eerste noten waren die van zijn hit "Bennie and the jets". De setlist had ik vooraf wel even opgezocht, kwestie van voorbereid te zijn wanneer de traantjes gingen vloeien. Want effectief, mijn ogen bleven niet droog.

Langs mij zat een koppel die enkel zijn bekendste hits meezongen. Langs de andere kant een dame die het niet nodig vond om te applaudisseren. Ik besloot dan maar om voor haar mee te applaudisseren.

Elton John is een artiest, niet meer de performer die hij vroeger was. Hij staat gekend voor zijn flamboyante outfits en zijn kleurrijke brillen. Echter heeft deze 76-jarige artiest bij deze show maar 3 keer van outfit veranderd. Maar dat hij nu al een legende is, dat staat vast.

Deze man heeft een show gegeven van bijna 2 uur lang achter zijn piano. Met een stem die het Antwerpse Sportpaleis veroverde, om nog maar te zwijgen over zijn capaciteit op zijn piano. Zijn muzikanten waren ook niet meer van de jongsten, maar wat een show, wat een talent!

Voor zijn bisnummers besloot Elton John weer op het podium te komen in zijn badjas. Vrij apart, maar toch typerend voor deze man. Afsluiten deed hij met "Tiny Dancer" zijn nummer 1 hit met Dua Lipa. Daarna zong hij nog één van zijn eerste nummer 1 hits namelijk "Your Song" gevolgd door het allerlaatste nummer "Goodbye Yellow brick Road". Hoe kan het ook anders.

Mijn dankbaarheid is immens, om deze man op deze leeftijd, met zo veel talent nog aan het werk te mogen zien. Men zegt toch dat alles gebeurt met een reden... Wel, ik geloof oprecht dat ik aanwezig moest zijn in het Antwerpse Sportpaleis op die bewuste zaterdagavond.

Farewell Yellow Brick Road, much love!