Alles wat je lief is - Nicola Yoon

Bloed, zweet en tranen. Dat gaat niet over het boek, maar wel over de lijdensweg die ik heb meegemaakt om 320 pagina's te lezen binnen de tijd. Ik was blij dat de hoofdstukken kort waren en dat de teksten werden afgewisseld met dialogen, post-its, e-mails,... Er stonden veel tekeningen in het boek, misschien is dat wel één van de redenen waarom ik dit boek gekozen heb.

Het boek gaat over Madeline. Madeline is 17 jaar oud en ze is allergisch aan de wereld. Je zou denken dat dit een depressief verhaal is van een tiener vol haat, maar dat is niet zo. Madeline is écht allergisch aan de wereld door haar ziekte. Madeline heeft enkel contact met haar moeder en met haar verpleegster Carla. Deze twee dames hebben wel een leven buiten het zorgen voor Madeline. Maar telkens als ze het huis betreden, gaan ze eerst door een kamer waarin ze gedesinfecteerd worden.

Het lijkt alsof Madeline een saai leven heeft. Alles is wit, nieuw, en vrij van bacteriën. Ze heeft veel tijd om te lezen, want wat kan ze anders doen? Op een dag komt Madeline in contact met Olly, haar buurjongen. Alles begint online maar Madeline zou Olly graag écht ontmoeten - aanraken. Met de hulp van Carla en zonder medeweten van haar moeder, ontmoeten Madeline en Olly elkaar bij Madeline thuis - nog steeds zonder bacteriën.

Maddy en is benieuwd naar het échte leven. Want wat heeft haar leven tot hier toe voor betekenis gehad? Elke dag binnen blijven, is dat leven? Madeline loopt weg, met Olly. Ze gaan naar Hawai maar Madeline is niet gewend aan alle prikkels van buitenaf. Ze wordt ziek en moet onmiddellijk naar het ziekenhuis.

In het ziekenhuis maakt de dokter bekend dat Madeline helemaal geen virus heeft zoals haar moeder altijd beweerde. Madeline heet gewoon een zwak immuunsysteem. Madeline's moeder was eigenlijk gewoon ziek in haar hoofd en wou na de dood van haar man - Madeline's vader - haar dochter beschermen door haar voor altijd bij haar te houden, en weg van de buitenwereld.

Madeline vertrouwt haar moeder niet meer en ondanks haar goede zorgen, maakt Madeline duidelijk dat ze geen pop is die je zomaar in een kast kan houden. Ze moet haar eigen leven leiden, een leven met Olly. Hoewel Olly verhuisd is, wil Madeline hem opzoeken. En zo wordt het toch nog een romantisch verhaal met goede afloop.

Het verhaal was leuk om te lezen, vooral door de afwisseling in tekststijlen zoals eerder vermeld. Maar als je reflecteert op het verhaal zelf weet ik niet of het realistisch is. Misschien is dat een vraag op zich "moet een verhaal altijd realistisch zijn?". Eigenlijk zou ik durven besluiten dat Madeline gekidnapped is door haar eigen moeder, in klaarlichte dag en Carla is onwetend maar wel medeplichtig. Ik zou in ieder geval niet zo luchtig reageren als Madeline in zulke situatie.

Woord van 2023: "graaiflatie"

Hierbij de link naar het artikel: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/12/18/graaiflatie-is-woord-van-het-jaar/

Graaiflatie, ik had er nog nooit van gehoord. Volgens het artikel zal het woord worden opgenomen in de Van Dale omdat het al meer dan een jaar in omloop is. Misschien kijk ik de foute programma's of lees ik de verkeerde kranten als ik dit woord nog niet heb zien verschijnen.

Graaiflatie zou verwijzen naar bedrijven die kostenstijgingen (van meerdere factoren) doorrekenen aan de klanten om hun winst op peil te houden of te verhogen. Is graaiflatie hierdoor misschien een synoniem van vicieuze cirkel?

Hoewel het artikel zegt dat het niet zo raar is, vind ik het toch opmerkelijk dat zowel in Nederland als in Vlaanderen het woord "graaiflatie" werd gekozen als woord van 2023. Volgens de Nederlanders spreken wij Belgen namelijk een andere taal.

De tweede plaats ging naar "nepobaby". Ik begrijp de definitie, maar ik kan niet thuisbrengen waar het woord precies vandaan komt. Brons ging naar het woord "pyjamatoerist" dat verwijst naar een toerist die langere tijd ergens verblijft.

Mijn persoonlijke favoriet was de TikTokjustitie. Ik denk dat dit woord werd ontdekt toen Acid zijn beklag deed over het schandaal van de Reuzengommers en hun te lichte strafmaat.

Nu bibliotheken hun cd-collecties verkopen: verdwijnen ze voorgoed uit de bib? "We dienen niet als erfgoedplek"

Hierbij de link naar het artikel: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/12/12/verkoop-cd-collectie-vlaamse-bibs/

Allereerst wil ik zeggen dat ik dit een enorm fijn artikel vond om te lezen, niet omwille van de schrijfstijl en dergelijke, maar omwille van de inhoud. Ik vind het goed om te lezen dat de bibliotheken kijken naar de behoeften van hun bezoekers en hun aanbod hierop aanpassen. Daarnaast werden de opbrengsten van de cd's aan een goed doel geschonken. En tot slot zijn er concrete plannen voor de uitbreiding van andere hoeken binnen de bibliotheek.

In het artikel spreekt men vooral over de veranderingen bij specifieke bibliotheken in Gent en Antwerpen. Men merkte dat er minder en minder cd's werden ontleend. Slechts 3% van de bib-abonnees komen naar de bib om een cd te ontlenen. Het aantal cd-ontleners is sinds 2018 ook meer dan gehalveerd. De daling is niet overal even sterk, en dat zou te maken hebben met de verschillen in lokale besturen.

Waar we vroeger naar de Free Record Shop gingen om cd's te kopen, betalen we nu enkele euro's per maand om via Spotify onze favoriete muziek te luisteren. Worden er eigenlijk nog wel cd's gekocht? Volgens het artikel is een cd een hulpmiddel om je te verdiepen in het werk van een specifieke artiest. Daarnaast heeft de cd een materiële waarde en hangt er ook een rituele waarde aan vast.

In 2023 heb ik de oude platenspeler van mijn mama laten opknappen. Daarnaast heb ik platen van Queen, André Hazes (niet junior), Elvis,... gekocht om hierop af te spelen. Het geeft me een fijn gevoel om te snuisteren in de kringwinkel tussen de oude platen die mensen gedoneerd hebben. Om nog maar te zwijgen over de kwaliteit van het geluid op deze platen.

Ik geloof dat het bij cd's een beetje hetzelfde is. Wanneer je grote fan bent van een artiest, zal je zijn/haar werken willen kopen en niet zomaar willen lenen en na enkele weken weer terugbrengen. Daarnaast geloof ik ook dat je nu makkelijker artiesten hun werk kan verkennen online dan dat je naar de bibliotheek gaat om hun cd's daar te zoeken.

De bibliotheken hebben gekeken naar de noden van hun bezoekers en hebben de uitkomst ervan omgezet in een actie voor het goede doel. En tal van mensen bezitten nu een cd van €2 van hun favoriete artiest. Geef toe, dat is toch mooi als je het leest!